Flamenko'nun "Sonsuz Kollu Dansçısı" María Pagés ve Topluluğu 30 Kasım'da CRR'de!

18 Ekim 2019 Cuma 14:26

Flamenko’nun çağdaş bir dans olarak yükselişinde öncü rol oynayan ve tüm dünyada “sonsuz kollu dansçı” olarak ünlenen María Pagés, topluluğu ile birlikte 30 Kasım’da Cemal Reşit Rey Konser Salonu’na konuk olacak. Sanatçı, “An Ode To Time” (“Zamana Övgü”) isimli gösterisiyle İstanbullu izleyicilerin karşısına çıkacak.

1990 yılında kurduğu dans topluluğu ile Flamenko geleneğini New York’tan Hindistan’a, Meksika’dan Japonya’ya uzanan geniş bir coğrafyada tanıtan María Pagés, Endülüs Madalyası’ndan Ulusal Dans Ödülü’ne birçok prestijli ödülün sahibi oldu.

Sevilla’da dünyaya gelen ve sanatı sınırları olmayan bir yaratıcılık alanı olarak gören Pagés, global dans panoraması içinde kendine çok özel bir yer edindi. Flamenko dilinin temel kodlarını kullanarak kendine özgü bir tarz oluşturdu ve yenilikçi koreografileriyle kültürel algı farklarını yenmeyi hedefleyerek insanlar arasında iletişim ve köprü kurmaya çalıştı.

“Flamenko; kültürlerin, ırkların ve dinlerin buluşmasının nasıl da ortak bir yankı yaratacağının çok açık bir örneğidir.” diyen Pagés, birçok sanatçıya ilham olurken sanatseverlerin ve eleştirmenlerin de övgüsünü topladı.

Sanatçının topluluğu ile İstanbul’da sahneleyeceği ve 2019 Sevilla bienalinde “En İyi Gösteri” seçilen “An Ode To Time” gösterisinin özünü “zaman” olgusu oluşturuyor. Gösterinin dramaturgu ve söz yazarı El Arbi El Harti ile içinde yaşadığımız zamana, yaşarken edindiğimiz tecrübelere odaklanan Pagés, hazırladığı koreografi ile yaşam, ölüm, yeniden doğma, umut gibi kavramları tasvir ediyor. Jorge Luis Borges, Plato, Marguerite Yourcenar gibi yazarlardan esin bulan Pagés izleyicisini, neşe, sevgi, ütopyalar, melankoli, korku, savaş gibi farklı kavram ve konular arasında duygusal bir gezintiye davet ediyor. Gösteri için özel olarak Rubén Levaniegos tarafından hazırlanan müzikler, Vivaldi, Händel, Sergio Menem, David Moñiz, Isaac Muñoz gibi bestecilerin eserlerinden ve geleneksel melodilerden besleniyor.

The Washington Post’un “Flamenko divaları arasında ışıldayan bir elmas” sözleriyle andığı María Pagés ve topluluğunun Cemal Reşit Rey Konser Salonu’ndaki bu özel gösterisini kaçırmamak için 30 Kasım akşamını ajandalarınıza not edin.

30 KASIM 2019 - 20:00, CEMAL REŞİT REY KONSER SALONU

María Pagés Hakkında

“Nasıl dans ediyorsam öyleyim.” María Pagés

María Pagés, Sevilla’da dünyaya geldi. Sanatı sınırları olmayan bir yaratıcılık alanı olarak gören ve global dans panoraması içinde kendine çok özel bir yer edinen Pagés, Flamenko dilinin temel kodlarını kullanarak kendine özgü bir tarz oluşturdu. Sanatçı, yenilikçi koreografileriyle kültürel algı farklarını yenmeyi hedefleyerek insanlar arasında iletişim ve köprü kurmaya çalıştı.

Ulusal Dans Ödülü ve 1996 ADE Koreografi Ödülü gibi en prestijli ödüllerin de sahibi olan María Pagés, 2004 Léonide Massine Ödülü, Sevilla Flamenko Sanatları Bienali’nde 7 tane ‘Giraldillo’ Ödülü ve 2007 Madrid Premio Cultura Ödülü gibi daha birçok ayrıcalıklı ödüle de layık görüldü.

María Pagés, profesyonel kariyerine Antonio Gades Topluluğu’nun bir üyesi olarak başladı. Carlos Saura’nın yönettiği 'Carmen', 'El Amor Brujo' ve dünyaca ünlü 'Flamenko' filmi gibi sinema projelerinde yer aldı. 1990 yılında kendi ekibini oluşturarak María Pagés Dans Topluluğu'nu kurdu.

Sanatçı 2002 yılında İspanyol Ulusal Balesi’nin “Ilusiones F.M.” gösterisinin koreografilerini hazırladı.

Pagés ve topluluğu dünyanın en prestijli sahnelerine çıkarken, Hindistan, Mozambik, Meksika ve Honduras Cumhuriyeti gibi ülkelerde yardım amaçlı gösterilere de imza attı.

2005 yılında Salamanca şehrinde gerçekleştirilen Ibero-American Zirvesi açılış töreninde yer alan sanatçı ve topluluğu, açılışta ünlü şair Jose Saramago’nun “Ergo Uma Rosa” şiirinden yola çıkarak hazırladıkları koreografiyi sundu.

2007 yılında Mikhail Baryshnikov’un davetiyle Baryshnikov Sanat Merkezi’nde New York’ta sahne alan María Pagés, BAC Sanat Merkezi’nin koreograflarıyla çalıştı.

Sanatçının “Autorretrato” projesi 2008 yılında Tokyo Uluslararası Forumu’nda prömiyerini gerçekleştirdi. Nobel Ödüllü José Saramago’nun kendisinin seslendirdiği şiiri “Ergo Uma Rosa” bölümünün de yer aldığı proje büyük ilgi uyandırdı.

2009 Ekim döneminde Madrid’in meşhur salonu Teatro Real, sezon programına María Pagés Topluluğu’nu da dahil etti. María Pagés dünyaca ünlü tenor Plácido Domingo ile “Plácido y la Copla” projesinde çok özel bir işbirliği gerçekleştirdi.

Aynı yıl koreografilerini Sidi Larbi Cherkaoui ile birlikte hazırladıkları, Flamenko ve modern dansı buluşturan “Dunas” projesi de prömiyerini gerçekleştirdi.

Pagés, 2010 yılında Avrupa Birliği İspanyol Başkanlığı Galası’nın açılışında sahne aldı. Pagés’in sahneyi Tamara Rojo ve diğer dansçılarla paylaştığı ve İspanyol Ulusal Korosu ile birlikte sahnelediği gösteri büyük beğeni topladı.

Sanatçı yine aynı sene “Soleá Pas de Deux” gösterisinin New York’taki prömiyerini gerçekleştirdi.

Sevilla’daki prömiyeri Teatro de la Maestranza’nın sezon kapanış gecesine denk gelen ve 2010 Haziran döneminde sahnelenen “Mirada” projesi de seyirciler ve eleştirmenler tarafından büyük övgü topladı.

Pagés’in “Ütopya” gösterisinin prömiyeri, Ekim 2011’de İspanya’da Niemeyer Center’da gerçekleşti. Sanatçının estetik anlayışıyla meşhur olan Brezilyalı mimar Oscar Niemeyer’e (1907-2012) duyduğu hayranlığını Flamenko prensipleriyle ortaya koyduğu gösterisi, Copacabana’da karşılaştığı ve tanıştığı Niemeyer’in birlik, taahhüt ve dayanışma mesajları üzerinden sahnelendi.

Sanatçı topluluğu ile 2014 yılında “Yo Carmen” ve ardından tek başına “Óyeme Con Los Ojos” gösterilerini sahneye koydu. Daima düşünen ve üreten bir sanatçı olan Pagés 2015 yılında “No Dejes Que Termine El Día”, 2016 yılında “Visages” ve son olarak 2017 yılında “Una Oda Al Tiempo” gösterilerini tasarladı ve sahneledi.

Sanatçının dünden bugüne yarattığı ve prodüksiyonunu üstlendiği projeler sırasıyla:

Sol y sombra (1990)

De la luna al viento (1994)

El perro andaluz. Burlerías (1996)

La Tirana (1998)

Flamenco Republic (2001)

Canciones antes de una guerra (2004)

Sevilla (2006)

Autorretrato (2008)

Flamenco y poesía (2008)

Dunas (2009)

Mirada (2010)