Anne-Baba ve Çocuk İlişkisi

Dünyanın en özel ve anlamlı duygularından olan anne veya baba olmak beraberinde birçok sorumluluğu da getirir. Çocukları olduktan sonra anne ve babaların çocukları ile ilişkileri çocuğun gelişimi için oldukça önem taşır.

Çocuğun duygusal, fiziksel ve sosyal gereksinimlerini karşılamak, bir yandan da sağlıklı gelişimi için ona en uygun ortamı sunmak anne ve babanın temel görevlerini teşkil eder. Çocuk, anne ve babanın ona sunduğu kişilik ve cinsiyet modelleri ile sosyal kuralları ve ahlaki değerleri öğrenerek, karşılıklı bir etkileşim içinde büyür.

Mutlu bir evlilik ilişkisi yaşayan ve birbirlerini destekleyen anne ve babaların, çocukların ihtiyaçlarına daha duyarlı oldukları ve onlarla daha olumlu ilişkiler geliştirdikleri görülür. Olumsuz ya da çatışmalı evlilik ilişkisine sahip anne ve babalar ise yaşadıkları sıkıntılar nedeniyle çocuklarının ihtiyaçlarına daha az duyarlı olabiliyorlar.

Evliliklerinde sorun yaşayan ve bu sorunu halledemeyen çiftler, çocukları için endişelenerek işbirliğine gider ve çocuklarının sorunlarıyla ilgilenmeye başlar. Çocuğu aşırı koruyucu ya da suçlayıcı şekilde davranırlar. Bu durum karı- koca ilişkisindeki gerginliği azaltırken çocuğun psiko sosyal gelişimini olumsuz etkiler.

Anne ve baba çocuk için rol model oluşturur. Eğer anne ve baba çatışma esnasında birbirlerine düşmanca ve saldırganca davranıyorsa, çocuk saldırganlığı problemlerin çözümü olarak öğrenir.